hahaha... ik schaam me een beetje, maar alles wat jij als positief en bewonderingswaardig opnoemt, daar ontstaat bij mij dus de weerstand.

Kinderen kunstjes leren en dus geen jeugd gunnen, vind ik een vorm van mishandeling. Ja, je leert er iets van, maar daardoor mis je ook een normale ontwikkeling.

Dieren kunstjes leren, met name wilde dieren, dat vind ik ronduit schandalig en niet meer van deze tijd. Ik heb het hier niet over een hond pootjes leren geven... maar bijvoorbeeld een kat pootjes leren geven.

Dat die gast olifanten kan laten dansen, betekend in mijn ogen niet meer dan dat die dieren flink mishandeld zijn en nu dus bang zijn van een knulletje van 8 jaar oud. Dat hij op dat moment geen angst kende, kwam omdat die dieren doodsbang zijn.
En kinderen kennen geen angst, totdat ze iets overkomt. Kijk naar kinderen op een skipiste.. die sjezen als maloten naar beneden, zonder enige angst en wij staan trillend en stijf op de latten... want wat als ik val???

Ik ben blij dat ik niet in zijn schoenen sta. Hij heeft als kind geleerd hoe je dingen moet leren. Door te stampen en te stampen.
Geloof mij dat die discipline niet komt aanwaaien en dat dat waarschijnlijk met de harde hand is gegaan.

Ik benijd hem niet. Ben blij met de dingen die ik kan, die heb ik ongedwongen, uit eigen interesse en met plezier (en soms met moeite) geleerd.