Beste mensen,
Zij die de berichtgeving al wat langer volgen hebben kunnen lezen over mijn dramatisch ongeval op 17 november vorig jaar.
Hoewel weer op de been, ben ik behoorlijk beperkt in mijn doen en laten, en heb ik ervaren dat mijn grootste hobby, tuinieren, inmiddels meer een last is dan een lust. De grootste prioriteit in mijn leventje heeft mijn echtgenote, die vanwege verschillende lichamelijke beperkingen niet zonder mijn support kan.
Enige tijd geleden hebben wij besloten om ons huis te koop te zetten en in Nederland naar een passende woon situatie te zoeken.
Wij hebben 20 jaar in Hongarije gewoond en hebben hier de mooiste tijd van ons leven gehad.
Na met een makelaar te hebben gesproken, hebben wij haar een taxatie laten doen en vervolgens voor de getaxeerde waarde ons huis te koop gezet bij haar.
Na 8 dagen was ons huis verkocht (aan een Duitse familie) voor de gevraagde prijs, en na nog eens een week vonden wij in de zelfde stad als waar onze dochter woont een appartement in een gebouw wat het midden houdt tussen een bejaardenflat (wij zijn inmiddels 72 en 75) en een verzorgingstehuis.
Heel veel mazzel gehad dus.
Komende zaterdag reizen wij naar Nederland om Hongarije voor altijd vaarwel te zeggen.
Ik groet alle lezers hier en wens jullie een heel plezierige tijd toe in dit schitterende land.
Het gaat jullie goed,
adieu

Kornél